17 Ağustos'a davet
Sent: Tuesday, July 25, 2000 10:44 AM
Subject: 17 AĞUSTOS'A DAVET
SEVİM YAZICIOĞLU’NUN (BH’82) 17 AĞUSTOS MEKTUBU
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki, bu yazıyı, sadece depremde yakınını
kaybetmiş birisinin duygusallığı içinde kesinlikle göndermiyorum. Çünkü
hepimiz biliyoruz ki; DEPREM, kıyısından, köşesinden de olsa bir şekilde
hepimize dokundu maalesef. Bu nedenle, yaşanan inanılmaz hikayelerin ve
de beyinlerimize kazınan korkunç görüntülerin yanında, şahsi
kayıplarımızın zaten çok hafif kaldığını söylemek abartı olmayacaktır inanın.
Yakınlarımız için yas tutmaya bile utanmıştık o günlerde...
Tam 1 yıl oldu. Hepimizi büyük bir panik ile uykularımızdan fırlamacasına
kaldıran o büyük korku yerini sonraları büyük şaşkınlıklara, derin yürek
acılarına ve tabi ki zamanın da yardımıyla, olması gerektiği gibi hayatın
rutin koşturmacasına bıraktı belki ama umarım herşeyi unutmamışsınızdır.
Eğer unuttuysanız da hatırlamanın tam zamanı. 17 Ağustos gecesi lütfen
03:00 te ayakta olun. O gece ölen onbinlerce insanın hatırına bir şarkı
söyleyin, bir dua okuyun, ya da sadece düşünün aklınızdan geçirin .....
Ne bileyim iste onlar için bir şey yapın. Ama ne olur uyumayın.
Ben 17 Ağustos'ta Gölcük'te olacağım. İsteyen herkes bana katılabilir.
Orada olmak isteyenleri misafir etmekten ailece büyük bir memnuniyet
duyacağımızı bilmenizi isteriz.
Hepinize sevgilerle...
Subject: 17 AĞUSTOS'A DAVET
SEVİM YAZICIOĞLU’NUN (BH’82) 17 AĞUSTOS MEKTUBU
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki, bu yazıyı, sadece depremde yakınını
kaybetmiş birisinin duygusallığı içinde kesinlikle göndermiyorum. Çünkü
hepimiz biliyoruz ki; DEPREM, kıyısından, köşesinden de olsa bir şekilde
hepimize dokundu maalesef. Bu nedenle, yaşanan inanılmaz hikayelerin ve
de beyinlerimize kazınan korkunç görüntülerin yanında, şahsi
kayıplarımızın zaten çok hafif kaldığını söylemek abartı olmayacaktır inanın.
Yakınlarımız için yas tutmaya bile utanmıştık o günlerde...
Tam 1 yıl oldu. Hepimizi büyük bir panik ile uykularımızdan fırlamacasına
kaldıran o büyük korku yerini sonraları büyük şaşkınlıklara, derin yürek
acılarına ve tabi ki zamanın da yardımıyla, olması gerektiği gibi hayatın
rutin koşturmacasına bıraktı belki ama umarım herşeyi unutmamışsınızdır.
Eğer unuttuysanız da hatırlamanın tam zamanı. 17 Ağustos gecesi lütfen
03:00 te ayakta olun. O gece ölen onbinlerce insanın hatırına bir şarkı
söyleyin, bir dua okuyun, ya da sadece düşünün aklınızdan geçirin .....
Ne bileyim iste onlar için bir şey yapın. Ama ne olur uyumayın.
Ben 17 Ağustos'ta Gölcük'te olacağım. İsteyen herkes bana katılabilir.
Orada olmak isteyenleri misafir etmekten ailece büyük bir memnuniyet
duyacağımızı bilmenizi isteriz.
Hepinize sevgilerle...
Yorumlar